"شهید علی سلیمانیها"
شهادت= کرمانشاه
۱۲ اسفند ۱۳۶۶
مزار شهید= روستای قشلاق
متن وصیتنامه شهید
که ۸ روز قبل از شهادتش
نوشته است:
« بسم اللّه الرحمن الرحیم
ای زمان، شاهد باش و ای زمین، گواه باش
که من رفتم تا ندای حسین (ع) را، که در دشت کربلا و در میان آن خاموش پست و در غوغای چکاچک شمشیرها و نیزهها و از پس تمام مظلومیت های تاریخ برآمد، جواب گویم
و خون بی ارزشم را در اِلتزام رکاب فرزند برومندش روح اللّه به درگاه احدیت هدیه بَرَم و بگویم:
اگر دین محمد (ص) با خون من قوام مییابد، پس ای شمشیرهای آخته، مرا در برگیرید و به سوی دیار عاشقان سوقم دهید
آن جایی که فقط پرواز است و پرواز
.
اینک که این وصیتنامه را مینویسم، حالتی دیگر دارم، روحم در پرواز است
به امام حسین (ع) میاندیشم؛ به آموزگار شهادت، به آنکه با قیامش درس آزادگی به ما داد
بیایید مرا از این زندان برهانید، تا به سان مرغی سبک بال، آزاد و رها از تعلقات دنیوی به سوی او پر کِشم
کسی که از اویم و عشقم این است که به سویش بروم
.
من با شهادتم، غاصبان قدس، حرمین شریفین، عتبات عالیات و تمامی اَمکنهی مقدسه و کاخنشینان شرق و غرب را به زنجیر خواهم کشید، همان سان که مولایم حسین (ع) تمامی ظالمین را به محاکمه کشید
تو ای تاریخ و ای کربلای ایران، شاهد باش که من با خونم به سالارم عرض کردم:
یا ابا عبداللّه، انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه
.
آری، شهادت زینت محمد (ص) و آل اوست و میراث گران بهای ما است
چه باک از شهادت، که خود تولدی نوین است
.
۱۳۶۶/۱۲/۴ علی سلیمانیها »
.
.
به کوری چشم هر نامرد منافقی
هدیه به ارواح مطهر شهدای استان قزوین
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
وَ أَهْلِکْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِین
.
.
.