شهید نیمه شعبان، شهید روز جمعه
شهید شیخ احمد کافی
مؤسس و بنیانگذار مهدیه تهران
واعظ مشهور و محبوبی که پرجمعیت ترین منبر سخنرانی تهران را داشت و به خاطر دعای معروف ندبه اش مردم از شهرهای دور و نزدیک به تهران می آمدند و ساعت ها قبل از آغاز مراسم پشت در مهدیه می خوابیدند
روحانی بود که خودش را محدود به منبر و سخنرانی نمی کرد، با توده مردم مخصوصا جوانان ارتباط وسیعی داشت، به فقرا رسیدگی می کرد، فقط به همت او تا سال ۵۷ حدود چهار هزار خانواده محتاج از مهدیه خرجی ماهانه دریافت می کردند، درب خانه اش در امیریه تهران همیشه به روی مردم و فقرا باز بود، حتی نقل می کنند اگر فقیری می آمد و چیزی نداشت که به او بدهد، قالی خانه اش را به او می بخشید، حتی بیماران را هم فراموش نمی کرد، مردم را جمع می کرد و با چند دستگاه اتوبوس به عیادت بیماران در بیمارستان ها می رفتند تا روحیه آنها را بالا ببرند، فقط خدا می داند چند تا مشروب فروشی و قمارخانه را در تهران و شهرستان ها با اخلاق و برخوردهایش تعطیل و تغییر کاربری داد
.
شهادت= ۴۲ سالگی، نیمه شعبان المعظم ۱۳۹۸ هجری قمری مصادف با صبح جمعه روز ۳۰ تیر ۱۳۵۷
بر اثر تصادف عمدی و ساختگی در راه زیارت حرم نورانی حضرت امام رضا علیه السلام
نیمه شعبان آن سال به دستور امام خمینی و برای اعتراض به جنایت های شاه، جشن های نیمه شعبان تعطیل اعلام شد و شیخ احمد کافی هم مراسم مهدیه تهران را برگزار نکرد، شاه و ساواک خیلی عصبانی شدند و او را مجبور کردند که از تهران برود و او به اجبار به سمت مشهد سفر کرد، طبق یک نقشه و برنامه از پیش تعیین شده در نزدیکی پاسگاه چناران، ماشینی متعلق به ارتش شاه به طور عامدانه و با سرعت زیاد به ماشین حامل آنها و سمت بغل راننده که ایشان نشسته بود، کوبید و بعد متواری شد، پسرشان حجة الاسلام محسن کافی می گفتند: پدرم را بعد از تصادف در حالیکه هنوز زنده بودند توسط ماموران رژیم، جدا از بقیه به بیمارستان ارتش بردند و در آنجا ایشان را به شهادت رساندند، البته ایشان اواخر عمر راننده ای داشتند که بسیار مشکوک بوده است و در تصادف هم هیچ آسیبی ندید و بعد از انقلاب هم فرار کرد و هیچ کس تا به امروز هیچ اثری از او پیدا نکرده است
شیخ احمد کافی بارها ممنوع المنبر شد و یکبار هم حدود یکسال به ایلام تبعید شد، ولی کوتاه نمی آمد و مستقیم و غیر مستقیم اسم امام خمینی را در منبرهایش می آورد و یاد و نامش را بین مردم زنده نگه می داشت
ماموران رژیم از ترس مردم ایشان را شبانه و مخفیانه در خواجه ربیع مشهد خاک کردند، و اجازه انجام مراسم رسمی را ندادند
.
.
.
خدا روح ایشان را با ائمه اطهار و اولیاء محشور کند و حق همه حق داران را به گردن ما ببخشاید. آمین.