شهید سهراب عیسی پور

شهید شب قدر، جانباز شهید

شیعهٔ واقعی حضرت امیرالمومنین {ع}

فرزند سلحشور حیدر کرّار

افتخار حزب الله، قهرمان ما

"شهید سهراب (یاسر) عیسی پور" 

-استاد بزرگ «کونگ فو توآ»

(صاحب سبک ببر خونین)

.

.

متولد = اردبیل

(بزرگ شده تهران)

.

.

-جانباز شیمیایی دفاع مقدس

.

-عضو گردان کمیل

لشگر ۲۷ حضرت محمّد رسول الله

{صلی الله علیه و آله و سلم}

.

.

شهادت = ۱۳۷۷/۱۰/۲۰

مصادف با شب بیست و سوم ماه رمضان

.

مزار = گلزار شهدای بهشت زهرا {س}

قطعه ۲۹ / ردیف ۲۲ / شماره ۷

.

.

.

« جوان؛ سر نترس دارد و آرزوهای دور و دراز

چه رسد به آنکه رزمی کار هم باشد

هم آرزویش بلند است، هم همتش

.

سهراب می خواست، استاد بزرگی شود

شبیه (ابراهیم) میرزایی، قهرمان کونگ فو

خیلی هم تلاش می کرد

خیلی ها هم امیدوار بودند به جاهایی برسد

امّا وقتی عاشق شد، راهش عوض شد

همه چیزش عوض شد

فکر و هدفش و زندگی کردنش

وقتی عاشق خمینی شد

جوان دیگری شد

.

جوانی که می توانست مثل دیگر شاگردهای میرزایی برود خارج

اما نرفت، ماند و در زیرزمین های مسجدها، باشگاه راه انداخت

بچه ها را جمع کرد توی مسجد و بعد راهی جبهه کرد

خودش بیشتر از بچه های باشگاه، جبهه می رفت

.

جنگ که تمام شد، راهش را ادامه داد

این بار هم بچه ها را مرد بار آورد

نه بزن بهادر

.

جنگ برای ما تمام شده بود، اما برای او نه

او که هنوز آثار جنگ در بدنش بود

همین آثار، بارها او را به بیمارستان کشاند

هر چند نتوانست، پایبندش کند

.

آثاری که بند پایش را از زمین گُسست

و او را در شب قدر به آسمان کشاند

بعد از چهارده روز کما »

.

.

.

پاسدار بسیجی، استاد شهید، سهراب (یاسر) عیسی پور

هدیه به روح بزرگ و ملکوتی او

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و َعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْدائَهُم أجْمَعِین

.

.

.