بخشی از نامه تاریخی
معلم بسیجی
جانباز دفاع مقدس
شهید امیر اسدی
در دفاع از سپاه پاسداران
که در مرداد سال ۷۸ منتشر کرد :
« آقایانی که فریاد آزادی خواهیشان
در سایه امنیتی که شما دلاوران بر پا کردید
بسان پتکی نیروهای ارزشی نظام را نشانه رفته
و ادعای گفتمان سیاسی و تحمل طرف مقابل
گوش فلک را کر کرده، در عمل نشان دادند
چیزی را که هرگز تحمل نمی کنند، نظر مخالف است
و با توهین، هیاهو، جوسازی
و جار و جنجال در مطبوعات همفکر خود
جنگ تمام عیار مطبوعاتی را علیه شما آغاز کرده اند
.
شما از آزادی و امنیت با جان و دل پاسداری کردید
و اینها با شعار آزادی و امنیت تا توانستند بر شما تاختند
و گفتند شما حق اظهار نظر و تحلیل و ابراز نگرانی در مورد انقلاب را ندارید
شما فقط باید جان نثاری کنید و آقایان باند بازی و ریاست نمایند
گویا شما پاسدار ریاست آقایان هستید
.
شما خون دل خوردید تا آقایان یکه تازی کنند
و اصول و ارزش های انقلاب را به حراج بگذارند
و جامعه را به آبی و قرمز یا چپ و راست تبدیل کنند
و آمریکا را به فراموشی بسپارند
.
هر روز غائله ای در مطبوعات به پا کنند
تا مانند گروه فشار، نظر خود را تحمیل نمایند
عجب جامعه مدنی به ارمغان آوردند، ارزانی خودشان
ما برای جامعه توحیدی و مدینة النّبی انقلاب کرده بودیم
نه این جامعه باج گیری و گنده گویی
.
شما باید منتظر بمانید
تا ارزش ها و آرمان های بلند امام راحل
و اسلام ناب مورد تاخت و تاز قرار گیرد
تا فرصت طلب ها، مجلس را به دست گیرند
و سیاست تساهل و تسامح سرعت بیشتری بگیرد
.
شما ساکت باشید و سخن نگویید
بگذارید نامحرمان انقلاب هر چه می خواهند بگویند
در دانشگاه ها سخنرانی کنند، اعلامیه بدهند
در روزنامه های دولتی و جناحی
و به اصطلاح مدنی سخن پراکنی کنند
و دین و دیانت و بسیجی و امام امت
و استوانه های نظام را به استهزا بکشانند
.
آزادی برای آنها است نه شما
که برای آزادی جان نثاری کردید و به مسلخ رفتید
آزادی و امنیت برای تماشاگران و قاعدین هشت سال دفاع مقدس
و بیست سال بعد از انقلاب است نه برای شما
اصلا چرا جنگیدید ؟ جنگیدن شما خشونت نبود ؟
.
خدا می داند ما نیز چون شما
کاسه صبرمان از این دغل بازی ها
و نامردی ها لبریز شده است
و تنها به احترام امر، علی زمان
صبوری کرده ایم
.
حماسه ۲۳ تیر (۱۳۷۸)
که خواب نامردها را پریشان کرد
گوشه ای از این نفرت و انزجار انباشته بود
ما مرد میدانیم، بسم اللّه اگر حریف ما هستید »
.
.
.